Woensdag 29 april heeft STIP in samenwerking met SHS Delft en Passie Bestaande Woonomgeving een evenement georganiseerd. Centraal stond de vraag of de sociale duurzaamheid in de wijk vergroot kan worden met behulp van studenten.
Het idee is om de verschillende doelgroepen in de wijk meer te combineren; kan een student meer betekenen voor de wijk waarin hij woont? Wie is er verantwoordelijk, voor het stimuleren van deze betrokkenheid: de gemeente, de woningcorporaties, of studenten zelf?
De middag werd begonnen met presentaties van SHS en STIP met enkele voorbeelden, zoals het project in Deventer waar STIP al eerder naar refereerde, en een beschrijving van de huidige situatie en ontwikkelingen. Na de presentaties kwam de discussie op gang. Anke van Hal, hoogleraar Sustainable Housing Transformation aan de TU Delft heeft deze begeleid en acht stellingen behandeld. Voorbeelden hiervan zijn:
- Ik verdien liever geld met een andere bijbaan om mijn huur te kunnen betalen dan een goedkopere huur waar sociaal werk tegenover staat.
- Sociale duurzaamheid op wijkniveau is een taak van de DUWO, samen met andere sociale verhuurders.
Veel aanwezige studenten dachten wel iets te kunnen bieden aan de omgeving, zoals het doen van boodschappen voor de buren, het geven van een computercursus of het organiseren van een buurtfeest. Risico bij het compenseren van deze activiteiten in de vorm van een huurkorting is dat deze dan slechts als een verplichting worden gezien, waarbij men de maatschappelijke kant uit het oog verliest. Daarbij vonden veel aanwezigen het ook een nadeel om werk en huis te verbinden: als je niet genoeg werkt word je gelijk je huis uitgezet en als je graag wil verhuizen naar een andere woning, verlies je tevens je baan. Wel is een dergelijke regeling een goed middel om studenten te stimuleren om maatschappelijk werk te doen en zo tevens te binden aan de buurt. Door studenten meer te binden aan de buurt zullen zij ook sneller geneigd zijn daar langere tijd te blijven wonen en wordt voorkomen dat zij na het afstuderen de stad verlaten.
Als laatste was er ook nog de vraag wie dit moet initiëren en bovendien financieren. Veel aanwezigen bleken dit niet alleen een taak van de gemeente te vinden, echter was de vrees ook dat de commerciële sector niet snel (financiële) voordelen ziet. De conclusie was dat een samenwerkingsverband van verschillende partijen zoals gemeente, maatschappelijke woningcoöperaties en investeerders waarschijnlijk het meeste zal bereiken.
STIP is blij dat de wethouder het gesprek aangaat met de verschillende partijen in de stad om de interactie van studenten met hun wijk te vergroten en zo wederzijds voordeel te behalen. Wij zullen hier aandacht voor houden en er op blijven inzetten dat die interactie gestimuleerd wordt in een samenwerking tussen gemeente en partners in de stad.
Wil jij zelf meer doen voor je wijk of heb je een mooi initiatief? Kijk eens hier of neem contact met ons op!
Door: Dorris Derksen